Yakıt tankerinde günlüğü 2 TL'ye çalışan personellerden biri (Etiyopyalı) benden ayakkabı istedi. "Hayır" dedim. Facebook'a da fotoğrafını eklediğim iri ağacın altında oturmaya devam ettik. Yer fıstığı yedik beraber. Müthiş güleryüzlü bir çocuk. Adını sormadım.
A boy who earns less than 1 Euro/day and whose job is to distribute fuel to vehicles wanted a pair of shoes from me. I said "No". We keep staying under the big tree of which photograph also i uploaded to Facebook. We ate peanuts. Such a cheerful guy. I didnt ask his name.
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
1 comment:
O çocuğun adını hemen öğrenmem lazım benim, programa gireceğim:)))
Dikkat! Sen de izleniyor olabilirsin bu arada:)
Post a Comment